Paisaxe agraria do norte peninsular húmido

    Comprende o norte e o noroeste da Península Ibérica. O medio físico desta zona posúe un relevo accidentado, con escasas superficies chairas e clima oceánico chuvioso todo o ano.

 

    A estrutura agraria caracterízase polos trazos seguintes:

 

    - A poboación, tradicionalmente moi numerosa, é hoxe escasa e envellecida, dado que se viu forzada a emigrar ante a incapacidade do campo de proporcionarlle ingresos abondos. O poboamento predominante é disperso intercalar a partir de aldeas, parroquias e vilas.

 

    - As explotacións son minifundistas. Os campesiños posúen pequenas parcelas pechadas por sebes e afastadas entre si, o que diminúe a súa rendabilidade e dificulta a mecanización. Para corrixilo, impulsouse a concentración parecelaria, con escasos resultados.

 

    - Os usos do solo son principalmente gandeiros.

 

    A agricultura ocupa unha escasa superficie. Na costa, os campos sitúanse nos fondos dos vales; no interior, ao ser estes máis estreitos, o seu aproveitamento agrícola é moi pequeno. É unha agricultura de secaño, debido á regularidade das precipitacións.

 

    No pasado practicábase o policultivo porque os campesiños vivían moi illados e necesitaban autoabastecerse. Cultivábanse produtos hortofrutícolas en pequenas hortas situadas onde as casas para consumo familiar, e millo, pataca, árbores froiteiras e vide, está última sobre todo en Galicia. Nas terras de peor calidade sementábase cebada ou centeo, e a economía familiar completábase coa cría de gando. Só unha parte destes produtos se vendía no mercado.

 

    Na actualidade a agricultura tende a especializarse en cultivos de horta e forraxes (prados, alfalfa, trevo, millo forraxeiro), en consonancia co desenvolvemento gandeiro.

 

    A gandería é a actividade agraria máis importante. Vese favorecida polo clima, pola demanda urbana de leite e de carne, e pola escasa poboación rural, dado que require menos man de obra. 

 

    En Galicia predominan a pequena e a mediana explotación familiar. Na fachada cantábrica, as explotacións modernizáronse máis en tamaño e equipamento, aínda que tamén está moi estendida a gandería a tempo parcial nas pequenas explotacións.

 

    Predomina o gando bovino. O de aptitude cárnica, en réxime extensivo ou semiextensivo, oriéntase á produción de tenreiros; e o de aptitude leiteira, en réxime intensivo, á produción de leite e dos seus derivados.

 

    A explotación forestal, sobre todo en Galicia, é outra actividade importante. Dedícase a industria do moble ou á obtención de pasta de papel.