Paisaxe agraria de Canarias

    A paisaxe agraria de Canarias posúe un medio físico caracterizado por un relevo volcánico accidentado e un clima cálido todo o ano, con precipitacións escasas e irregulares nas zonas baixas.

 

    A estrutura agraria presenta os trazos seguintes:

 

    - A poboación está en retroceso debido á atracción que exercen sobre ela actividades do sector terciario, como o turismo. O poboamento é disperso laxo, constituído por pequenas agrupacións de casas e aldeas diseminadas. As vilas son xeralmente de pequeno tamaño.

 

    - As explotacións mostran importantes contrastes entre os reducidos tamaños das zonas medias e altas, e as grandes explotacións dos regadíos costeiros.

 

    - Os usos agrarios do solo sos escasos e principalmente agrícolas.

 

    A agricultura é moi contrastada:

 

    - Nas áreas litorais regadas predomina o monocultivo orientado á exportación (plátano, tomate, pataca extratemperá), os cultivos baixo plástico (cogombro, pemento, flores) e as novas plantacións tropicais (papaia, mango, piña, aguacate).

 

    - Nas zonas medias e altas do interior das illas predomina a agricultura tradicional de secaño, orientada sobre todo ao consumo interno, e baseada no cultivo da vide e da pataca. O trigo, que tradicionalmete rotaba con barbeito ou patacas, reduciu notablemente a súa extensión.

 

    A gandería ovina e caprina é escasa, e está asociada á agricultura.

 

    A explotación forestal aproveitou a madeira dos piñeirais, a do faial-breixeira e da laurisilva para a elaboración de carbón, a construción e os soportes dos cultivos.